برگزاری انتخابات با استانداردهای جهانی

برگزاری انتخابات با استانداردهای جهانی توسط آقای رفسنجانی پس از آن مطرح میشود که وی در دو ماه گذشته با مطرح کردن انتخابات آزاد مورد نقد رهبر قرار گرفته بود.
حال بعد از گذشت دو ماه دوباره با مطرح کردن استانداردهای جهانی انتخابات، نشان میدهد که همچنان بر سر مواضع قبلی خود ایستاده و به دنبال تبعیت از رهبری نیست؛ همانند زمان امام(ره) خود را صاحب نظر دانسته و بدون توجه به نظرات ولایت فقیه، نظر خود را مطرح میکند. در مورد شخصیت آقای رفسنجانی تا به حال در جراید و روزنامهها مطالب زیادی آمده است. به نظر میرسد که او زیاد به نظرات رهبری توجه ندارد و نظر خود را در هر شرایط و هر زمانی مطرح میکند. اما همان طور که پیداست این موضوع از عدم اعتقاد ایشان به صحیح بودن نحوة برگزاری انتخابات در ایران برمیگردد.
با توجه به این که افراد در سن بالا کمتر نظر خود را عوض میکنند و بیشتر حرف دیگران را قبول میکنند، بعید است که دلایل مطرح شده در رد این موضوع در ایشان تأثیر گذارد، بلکه بیشتر برای روشن شدن موضوع برای کسانی که دنبال حقیقت هستند مطرح میشود.
همان پاسخی که در مورد انتخابات آزاد در جراید و سایتها مطرح شده است، برای برگزاری انتخابات با استانداردهای جهانی نیز مطرح است چرا که استانداردهای جهانی برای کشوری به کار گرفته میشود که در اوایل انقلابشان باشد یا مردم آن نظام را قبول نداشته باشند؛ اما اگر بخواهیم برگزاری انتخابات را از لحاظ کلی و بدون در نظر گرفتن شخص مطرح کننده و نیت آن از طرح این موضوع بررسی نماییم، باید به چند سؤال پاسخ داده شود: اول این که استانداردهای جهانیِ انتخابات چیست؟
با جستوجویی ساده در اینترنت میتوانیم به مواد استاندارد انتخابات که توسط کمیتة حقوق بشر در سال ۱۹۹۶ تصویب شده است دست یابیم. این استانداردها به حقوق و مسئولیتهای حکومت، داوطلبین و احزاب و انتخابات آزاد و منصفانه برمیگردد؛ کشور ما نیز عضو این منشور است. سؤال اینجاست که انتخابات ما در کدام یک از این قسمتها مشکل دارد که بخواهد بر اساس آن انتخابات را برگزار کند. مگر تا الان همین بندها اجرا نمی شده. با کمی تأمل و انصاف میتوان فهمید که مطرح کننده این موضوع از نحوه برگزاری انتخابات در ایران راضی نبوده است.
سؤال دوم این است که مگر در دو دورهای که آقای رفسنجانی به ریاست جمهوری رسید، همین قانون و روند وجود نداشته است؟ چطور آن موقع همه چیز روبه راه بوده است و حالا فهمیدهاند که قانون و روند برگزاری انتخابات دارای مشکل است؟
سؤال سوم این است که برگزاری انتخاب آزاد و نظارت جهانی در چه کشورهایی برگزار شده است؟ در افغانستان، در کشورهای آفریقایی و کشورهایی که قابل مقایسه با ایران نیستند. آیا هیچ کدام از کشورهای آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان یا امثال آنها حاضرند که انتخابات آنها تحت نظارت جهانی برگزار شود؟ جواب واضح است؛ حتی عربستان هم حاضر به چنین کاری نیست؛ چرا که مشروعیت و استقلال کشورش زیر سؤال میرود. بنابراین کسی که دلسوز نظام جمهوری اسلامی و پایبند به آرمانهای انقلاب باشد، چنین حرفی نمی زند.
منبع : پسرانقلابی
برای دست یابی بهتر کاربران به سایتها و مطالب مفید .